En güzel şey sevmek. Sanırız bu konuda hepimiz hemfikiriz ? Eğer bu fikri kabul ediyorsak konuyu bir kez daha , şahane bir örnek ile hatırlamakta hiçbir sakınca yok .
En güzel şey "sevmek". Var olma sebebimiz !
Marina Abramović sıradışı bir sanatçı. 1974 yılında gerçekleştirdiği “Rhythm 0″ adlı performansında bir galerinin ortasında durarak önüne çeşitli objeler yerleştiriyor. Bunlar arasında makas, tabanca, ip, zincir, gül, jilet benzeri 72 farklı obje var.
Marina Abramović sıradışı bir sanatçı. 1974 yılında gerçekleştirdiği “Rhythm 0″ adlı performansında bir galerinin ortasında durarak önüne çeşitli objeler yerleştiriyor. Bunlar arasında makas, tabanca, ip, zincir, gül, jilet benzeri 72 farklı obje var.
Objeler ve Marina’nın önünde ise “sanatçıya istediğinizi yapabilirsiniz” yazıyor. Performans sırasında izleyiciler önce Marina’ya dokunuyor, öpüyor, gülü hediye ediyor; sonra ise vahşileşerek üstünü yırtmaya, boynunu jiletlemeye, ona korkunç derecede zarar vermeye başlıyorlar. Bu sürede sanatçı kıpırdamıyor. 6 saat sonunda birisi tabancayı eline aldığında galeri sahibi geliyor ve “gösteri bitti” diyor. Marina kan revan içerisinde performans konsantrasyonundan çıkıyor ve izleyicilerin üzerine yürümeye başlıyor. İnsanlar, kendi yarattıkları vahşetten koşarak kaçıyorlar…
Ulay ve Marina Abramovic Imponderabilia (1977) adlı çalışmalarında kapı eşiğinde tamamen çıplak olarak durdular. İnsanların kapıdan geçebilmeleri için aralarından sıkışarak geçmesi gerekiyordu ve yüzlerinin hangisine bakacağını seçeceklerdi.
Breathing In/Breathing Out (1977) adlı çalışmalarında Marina Abramovic ve Ulay oksijenleri bitene kadar birbirlerinin nefeslerini içlerine çektiler. Performans, her iki sanatçının da bayılması ile 17 dakika içinde sonlandı. Çalışmada, bireyin başka bir bireyin hayatını absorbe etme, değiştirme ve yok etme düşüncesi aktarılıyor.
Marina Abramović ve Ulay, diger bir performanslarında Freeing the Voice (1978) karşılıklı olarak dizlerinin üstüne çökerek birbirlerinin gözlerine bakmaya başlarlar. Önce aynı monoton sesi çıkarırlar ama zamanla bu bir yarışa döner: Kim daha yüksek bir sesle ve daha uzun bir süre boyunca bağırabilecek, haykırabilecek ve çığlık atabilecektir? İlk pes eden Ulay olur. Abramović sesi kısılana kadar bağırdıktan sonra ilk pozisyonlarına dönerler.
Rest Energy (1980) adli performansda , Marina’nın hayatı sadece Ulay’ın çekim gücüne bağlı ve bu süreci üzerlerine yerleştirdikleri mikrofon ile seyirciye yansıtıyorlar.
İkilinin o yıllarda en büyük hayallerinden biri ise Çin Seddi’nde bir performans sergilemekti. Bu performansın amacı Marina'nın Çin Denizi tarafından , Ulay'ın Gobi Çölü tarafından yola başlayıp Çin Seddinin tam ortasında buluşup evlenmekti. Çift yıllarca izin almak için uğraştıktan sonra performansı gerçekleştirmek için fırsat buluyorlar ama “ufak” bir sorun çıkıyor. Marina, Ulay’ın kendisini aldattığını ve diğer kadının hamile olduğunu öğreniyor. Hamilelik durumundan dolayı ilişkilerini bitirme kararı alıyorlar. Ve bunu yılardır bekledikleri ruhani performansın ardından yapmaya karar veriyorlar. İki sevgili, Çin Seddi’nin farklı taraflarından tam 90 gun suren yürüyüse başlıyorlar .
Günlerce, kilometrelerce süren yolculuktan sonra ortada buluşuyorlar. Birbirlerine son kez bakıyor, sarılıyor, dokunuyor ve ayrılıyorlar.
Alinti buradan